Użytkownik ocenił pracę na 6
Hej,

szczerze mówiąc nie lubię oceniać utworu przez pryzmat tytułu. Tutaj dziwi mnie trochę użycie myślnika (ja drugą część ujęłabym w nawias, lub napisałabym ogólnie tytuł jakoś inaczej, żeby nie wyglądał/brzmiał/sprawiał wrażenia tak banalnego).

Wiersz zaczyna się ciekawie, mam wrażenie, jakby autor wrzucił mnie w świat przedstawiony w utworze. Brak użycia interpunkcji i porozbijanie na małe, szczątkowe wersy - lubię to bardzo w poezji. Dzięki takiemu "układowi" wiersza zyskuje on w moich oczach. Ponad to, zwyczajnie przyjemnie mi się go czytało.


cudowności.

Ogólnie wiersz według mnie jest nacechowany trafnymi obrazami, które pobudzają wyobraźnię czytającego. Poza tym styl, którym piszesz jest godny podziwu. Rzadko czytam coś tak dobrego. Zarówno początek - pięknie poprowadzony temat, jak i koniec - wszystko gra, składa się w dobrą jedność.

Brawo.

Pozdrawiam
MG

Użytkownik ocenił pracę na 6
Witaj,

Stworzyłeś bardzo ciekawą historię, w którą zawikłany jest podmiot liryczny. Brakowało mi takich opowieści pozbawionych zbędnego patosu.



Bardzo przekonało mnie to określenie. Jest liryczne, pobudza wyobraźnię czytelnika i wspaniale zgrywa się z wcześniejszymi wersami.

Z każdą kolejną linijką jestem coraz bardziej poruszona, interpretuję, rozmyślam, analizuję każde słowo, ponieważ jest ono nieodłączną częścią pracy i spełnia określone funkcje.



Proponowałabym nieco zmienić składnię: co chwila obijają się swoim blaskiem. Myślę, że jest o wiele bardziej klarownie, ale to tylko czysta sugestia.



Bardzo ciekawe porównanie. Skłania do przemyśleń. Ode mnie zasłużona szóstka. Oby tak dalej.

Pozdrawiam,
Mariangela