Siądź moja miła, siądź na mych kolanach, Bądź memu sercu bliska i kochana. Bym twoich piersi czuł uniesień falę, I w głębie oczu mógł spoglądać dalej. Ciepłem oddechu twoim otulony, We aksamitne mógł się wsłuchać tony, Głosu słodkiego, jako śpiew słowika, Który jestestwo me zawsze przenika. Bym się mógł tulić, w cieple twego ciała, I abym wierzył, żeś ty moja, cała. W pięknej miłości łączył marzeń krocie, Bo ona droższa, niż brylant w złocie. Gdy skra miłości choć ogarkiem błyska, Niebo uchyla. Raju bywa bliska. I żadne skarby nie ważne na ziemi, Jedna jest skarbem - skarbami wszystkimi. Czuję twe serce, bije w takt mojego, Wyczuwam miejsce dla uczucia mego, Które zakwitło wyniosłym pierwiosnkiem, Niosąc nadziei, życia naszą wiosnę. Niech wzrasta piękna, złota błyszczy blaskiem, Zmierzchem i nocą, będzie życia brzaskiem. W rześkim powietrzu, zawsze odmłodniona, A dopełnienia w marzeniach dokona. Serce przy sercu, miłe słówka z gestem, Czuję i słyszę, więc przy tobie jestem. By dobry Bóg nam jak obyczaj każe, Pobłogosławił - przez święte Ołtarze.

Płeć: nieznana
Ocena: 4.5
Liczba komentarzy: 2    
Data dodania: 07.07.2009r.

Barwinka Użytkownik 17 07 2009 (18:09:17)

Użytkownik ocenił pracę na 6
Jestem zmuszona poprawić kolegę,wiersz posiada rymy regularne,parzyste.Więc dlaczego sznowny redaktor pisze o wierszu białym?Mniejsza z tym .Mnie wiersz bardzo się podobał,tu nawet nie chodzi o dosłowność tylko o treść jaką z sobą niesie.Postawię 6:)

cudzy Użytkownik WPMT 08 07 2009 (00:32:26)

Użytkownik ocenił pracę na 3
Wiersz jest świetny. Bardzo lekko mi się go czytało. Przekazał pan w swojej pracy emocję. Praca jest zbyt dosłowna jak dla mnie. Czytelnik nie ma się nad czym zastanawiać! Napisał pan, że pana wiersz jest biały, ale wkradło się tam kilka rymów. Nie pozostaje mi nic innego jak dać tylko trzy z plusem.